بانزدیک شدن تاسوعا و عاشورای حسینی حال و هوای آیین های سوگواری سید و سالار شهیدان در شهر ها و روستاهای ایران اسلامی پر شورتر می شود.

به گزارش شمال نیوز، بزرگسالان ، جوانان و خردسالان که از اول ماه محرم آیین عزاداری سالگردنهضت حسینی را در مساجد ، حسینیه ها ، تکایا و محلات شهرها ، بخشها و روستاهای کشور بصورت خودجوش آغازکرده بودند ، از شب گذشته با حرکت هیاتهای سینه و زنجیرزنی و مرثیه خوانی درخیابان ها و برپایی مجالس سوگواری، الهام ازخیزش سرخ و جاودانه کربلا به اوج خود رسیده است .
شرکت کنندگان در این آیین ها در حالی که به یاد حادثه غمبار نینوا و شهادت جانگدازحضرت امام حسین (ع) ویاران جانثار آن حضرت اشک ماتم می ریزند ، با الهام از خیزش سرخ و جاودانه کربلا بر استمرار مبارزه با استکبار جهانی بویژه نمادحقیقی آن آمریکای جهانخوار تاکید می کنند .
عاشقان راه سرخ امامت و ولایت ، امسال بنا به تاکید مراجع تقلید و علما ، سیمای آیین جاوید محرم را ضمن زدودن از نماد خرافات ، به جای آن از اشعار مذهبی،عکس هایی از حرم امام حسین (ع) و بین الحرمین ، پرچم سیاه ، سبز و سرخ مزین به اسما جلاله استفاده می کنند.
همچنین شیفتگان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) در نقاط مختلف کشورمان درآیین های سوگواری ضمن ابراز همدردی با مردم مظلوم غزه ، با سر دادن شعارهای مرگ بر اسراییل ومرگ بر آمریکا ، جنایات رژیم اشغالگر قدس را محکوم می کنند .
و سخنی با تو ای خورشید...
تو چگونه هنوز زنده ای؟ چگونه هنوز فروزانی؟ تو چگونه هنوز هستی؟ با توام خورشید ...
تو که ظهر عاشورا را دیده ای؟ تو که بلای سرزمین کربلا را نظاره گر بوده ای، تو که بی وفایی سالوسان را در خیمه گاه حسین(ع) دیده ای، تو که مثله شدن پیکر پاک پسر پیغمبر را دیده ای، تو که اصابت تیر بر گلوی طفل شش ماهه را به چشم دیده ای، تو که بدن عزیز زهرا را زیر سم اسبان شاهد بوده‌ای، تو که بریدن سر از قفا را دیده ای، تو که برخاك افتادن دستان عاشق عباس علمدار را ناظر بوده ای، تو که میدانی علمدار یعنی چه، تو که میدانی رشادت چیست، تو كه ميداني عشق مقدس است!
تو که جوشیدن خون از زمین قدسي کربلا را در ظهر عاشورا دیدي...
چگونه از خجالت فرو نیفتادی؟ چگونه هنوز طلوع میکنی؟ چگونه هنوز غروب میکنی؟ با توام خورشید، شمس ، مهر یا هر نام دیگری که با آن خود را میشناسی....
تو چگونه خمیده شدن زینب را تاب آوردی؟ اگر تا آنروز تیر و کمان ندیده بودی آنروز قامت خمیده زینب را کنار نعش حسین میدیدی. دانم که دیده ای.
چگونه به خاک و خون غلطیدن آزادی و آزادگی را یارای دیدن داشتی؟
تو چگونه سر بریده حسین را بر نیزه دیدی و از شرم به قعر زمين نرفتي؟ حسینی که از آدم تا خاتم عشق با اوشروع میشود. تو چگونه مرگ عشق را دیدی؟ تو چگونه تشنگی کودکان حسین را دیدی ؟ تو چگونه به خاک افتادن شكوفه‌ها را تاب آوردي؟ چگونه تاب دیدن آتش را بر خیمه های سیدالشهدا داشتی؟
تو چگونه روز واقعه را دیده و هنوز هستی؟ تو چگونه از به خاک و خون کشیده شدن ثارالله - خون خدا- به خون خود نغلطیدی؟
آیا تو اینقدر سنگین دلی یا گرمای عشق حسین(ع) است که هنوز تورا زنده داشته است؟